حکم نزدیکی با همسر از پشت

اگر زن راضى باشد، کراهت شدید دارد و اگر راضى نباشد، بنابر احتیاط واجب جایز نیست.

بررسی عواقب تربیتی و بهداشتی موضوع:

در این زمینه جهت اطلاع به نکاتی اشاره می شود. 1. مهمترین عارضه ای که مجامعت از طریق مقعد برای زن دارد این است که چون لذت حقیقی جنسی برای زن از طریق مقاربت از فرج و مجرای تناسلی حاصل می شود نه از طریق مقعد، بنابراین زن دچار سرد مزاجی و بی میلی جنسی شده و در آینده نزدیک خود را موجودی می یابد که وسیله دفع شهوت شوهرش شده و خودش نباید از این عمل خدادادی لذتی ببرد. 2. از آنجا که ساختمان مقعد طوری است که ظرفیت پذیرش آلت مرد را ندارد(برخلاف واژن یا فرج که خاصیت ارتجاعی و لغزنده دارد) و هر لحظه امکان آسیب دیدگی ماهیچه حلقوی(اسفنگتر) دهانه مقعد و حتی پارگی ان وجود دارد . درنتیجه زن گرفتار درجاتی از بی اختیاری مدفوع شده و نیازمند جراحی و عوارض بعدی می شود. چون مرد در حال لذت جنسی فقط به فکر دفع شهوت خود است و حرکات بدون کنترل او هر لحظه می تواند به زن آسیب فیزیکی وارد کند. 3. مقعد محل ذخیره فضولات دستگاه گوارش(مدفوع) است که حاوی میکروبها فراوانی است. در اثر مالش و دخول آلت مرد این میکروبها می توانند وارد دستگاه تناسلی مرد شده خود و او را به عفونتهای خاصی مبتلا سازند. در حالی که مقاربت از راه واژن یا فرج چنین عوارضی به همراه ندارد. 4. مخاط مقعد بسیار ظریف و نازک است و احتمال پارگی و انتقال ویروس ایدز از طریق آن به داخل خون زیاد است و حتی یکی از علل شیوع ایدز در غرب از طریق جنسی، لواط و مقاربت از طریق مقعد است. 5. از آنجا که دهانه مقعد دارای ماهیچه ای حلقوی است، مانند یک کش محکم دور آلت مرد را گرفته و در لحظه خروج منی مانند یک سد عمل می کند. و در اثر این عمل احتمال پس زدن منی به عقب و فشار به کیسه های منی و غده پروستات و عوارض ناشی از آن خیلی زیاد است. 6. و نکته آخر اینکه از جمله عوارض مقاربت از راه مقعد ابتلای مرد به زود انزالی در آینده است. در نتیجه نمی تواند آنگونه که باید از همبستری با همسرش لذت ببرد و بنابراین دچار سرد مزاجی شده و مشکلات روحی پیدا خواهد کرد.

اعمال شب زفاف

برای شب زفاف در منابع اسلامی آداب فراوانی ذکر شده است. در اهمیت شب زفاف همین بس که در روایت آمده مؤمن با ازدواج و عروسی کردن نیمی از ایمانش تکمیل می شود. در این شب دعا مستجاب است و فرشتگان برای عروس و داماد رحمت خدا را نازل می کنند.
از آموزه های دینی به دست می آید، همبستر شدن زن و شوهر و ارضای غریزه جنسی از این راه عبادت محسوب می شود و حتی در روایتی آمده است اگر کسی عمل نزدیکی با همسرش را همراه با آداب و رسوم آن زود به زود انجام دهد به یکی از سنت های پیامبران(ص) عمل کرده است.
نکته ای در اینجا باید بر آن تأکید کرد این است که در انسان برخلاف سایر جانداران، کیفیت همبستر شدن با همسر و انجام رفتار جنسی غریزی نیست و بلکه آموختنی است و باید روش صحیح آن را یاد گرفت، گرچه اصل وجود غریزه جنسی غریزی و فطری است. به همین دلیل یکی از اموزه های ضروری برای هر پسر و دختر جوان که تصمیم دارند ازدواج کنند این است که دانستنی های لازم برای این کار را یاد بگیرند. این دانستنی ها شامل: مقدمات همبستر شدن، شناخت نیازهای عاطفی یکدیگر در هنگام آمیزش و رعایت آن، شناخت راه های مختلف همبستر شدن، آگاهی از راه های جلوگیری از بارداری، تنظیم خانواده، آگاهی از احکام شرعی آن اعم از زمان و مکان آمیزش و مسائل دیگر آن مثل غسل و امثال آن، رعایت بهداشت ظاهری مثل مسواک زدن، خوشبو بودن و امثال آن، آگاهی از نکات بهداشتی آمیزش و رعایت آن، آگاهی ضمنی از اختلال های جنسی که در صورت وقوع، سریعا برای معالجه اقدام کنند و صدها نکته ریز و درشت که بیان آنها در این نامه مقدرو نیست و برای فراگیری آن لازم است به کتاب های مفیدی که در این زمینه تألیف شده مراجعه کنید.
نکته ای که در اینجا لازم است یادآوری کنیم این است که رسیدن زن و شوهر به اوج لذت جنسی (ارگاسم) یکی از علائم انجام شدن موفقیت آمیز آمیزش جنسی است. اما با تأسف باید بگوییم بسیاری از همسران به دلایل مختلف که مهمترین آن عدم آگاهی و رعایت نکات بالا است، از انجام رضایت بخش این عمل ناتوانند و به همین جهت به مشکلات زیادی اعم از جسمی و روانی مبتلا می شوند. حتی طبق آماری که روان شناسان و کارشناسان امور خانواده ارائه کرده اند بیش از 75 درصد از عوامل اختلاف های خانوادگی ریشه در این موضوع دارد. حتی شیخ اجل سعدی در گلستان در ضمن داستانی می گوید:
P} زن کز بر مرد بی رضا برخیزد{E}زان خانه و زان سرا بلا برخیزد{P
نکته دوم این است که در رسیدن به اوج لذت جنسی، که علامت آن انزال در زن و مرد است، بین زن و مرد تفاوت وجود دارد و معمولا مرد بسیار زودتر از زن به این مرحله می رسد. به همین خاطر بسیاری از مردان وقتی به ارگاسم می رسند دست از کار می کشند در حالی که هنوز همسرشان به ارگاسم نرسیده است. رها کردن زن دراین حالت باعث می شود مشکلات جسمی زیادی از جمله ایجاد درد در ناحیه کمر و شکم برایش به وجود آید. پس لازم است مرد به این نکته توجه کند و قبل از آمیزش، همسرش را با تحریک کردن ، آماده این کار کند.
در روایات فراوانی این موضوع مهم بیان شده و تصریح می کند یکی از آداب همبستر شدن با همسر، ملاعبه یعنی تحریک زن از طریق لمس و مالش بدن و در آغوش گرفتن است و حتی در حدیثی آمده است مردی که قبل از نزدیکی با همسرش ملاعبه کند، مورد نظر و لطف و رحمت ویژه خدا قرار می گیرد.
اما آداب شرعی شب زفاف؛ که البته بعضی از این آداب مخصوص این شب نیست و هر زمان که زن و شوهر می خواهند همبستر شوند رعایت کنند:
1. وضو گرفتن قبل از همبستر شدن زن و شوهر؛
2. خواندن دو رکعت نماز و بعد از آن دعا برای خوشبختی یکدیگر و دوام و ازدیاد عشق و محبت و نیز برای دارا شدن فرزند صالح دعا کنند.
3. شب زفاف شب جمعه باشد.
4. قبل از شروع بسم الله بگویند.
5. بدون رو انداز نزدیکی نکنند.
6. طوری بخوابند که کف پا یا سر آنها به طرف قبله نباشد.
7. جای آرام و خلوت و در شب انجام شود.
8. پس از ورود آنها به اتاق مخصوص (حجله) ابتدا خدای را برای این که آنها را به یکدیگر حلال کرد و اجازه آمیزش جنسی به آنها داده شکر کنند، پس داماد پاهای عروس را با مقداری آب بشوید و آب آن را اطراف خانه و چند قطره هم اطراف اتاق بپاشد که موجب برکت می شود.
9. هنگام همبستر شدن به عورت یکدیگر نگاه نکنند و با یکدیگر صحبت نکنند.
10. با شکم پر و مثانه پر نزدیکی نکنند.
11. از نزدیکی کردن در شب های اول، وسط و آخر ماه قمری و نیز شب های ماه گرفتگی و طوفان های شدید پرهیز کنند.
12. پس از نزدیکی فورا غسل کنند و با حالت جنابت نخوابند.
13. اگر قبل ازغسل تصمیم دارند دوباره نزدیکی کنند، آلت های تناسلی خود را بشویند و وضو بگیرند.
14. در زمان همبستر شدن هیچ کس حتی بچه کوچک مطلع نشود.
در پایان مطالب زیر را جهت مطالعه بیشتر خدمتتان ضمیمه می کنیم:
آداب روابط زناشویى زن و مرد دو قسم است:
الف - آداب شب زفاف که عبارت است:
1- ابتدا عروس و داماد وضو بگیرد.
2- تکبیر در شب زفاف؛ برخلاف مراسم جاهلیت - که متأسفانه عده‏اى در عصر ما به بعضى از آنها گرفتاراند و شب زفاف را به بى‏عفتى و بى‏غیرتى تبدیل مى‏سازند - در اسلام محمدى(ص)، نخستین حرکت سازنده آن، با شعار «تکبیر» آغاز مى‏گردد و آن، فلسفه و سرچشمه بسیار عالى تاریخى دارد. گفتن تکبیر به گفتن الله اکبر تحقق پیدا نکند و زمان هنگام ورود به اتاق حجله و قبل از شروع آمیزش جنسی است.
3- خواندن دو رکعت نماز پس از گرفتن وضو، با حال خضوع و خشوع و دعاى ذیل که بسیار در سرنوشت عروس و داماد مؤثر است: «اللهم ارزقنى الفتها و ودّها و رضاها بى و ارضنى بها و اجمع بیننا باحسن اجتماعٍ و انس ائتلاف فانّک تحب الحلال و تکره الحرام؛ خدایا الفت و مودت و رضایت زن را نسبت به من و رضایت مرا نسبت به او، بر من ارزانى دار و میان ما را به بهترین وجه مجتمع نما و نیکوترین الفت را به ما عطا کن، همانا تو حلال را دوست مى‏دارى و حرام را زشت مى‏شمارى».
4- خواندن دعا و نیایش، که بعد از خواندن نماز زفاف صورت مى‏گیرد.
5- دست داماد بر پیشانى عروس، پس از ورود عروس به اتاق زفاف، داماد دست خویش را در حالى که رو به قبله مى‏ایستد، بر پیشانى عروس مى‏گذارد و براى خود و عروس و اولاد آینده‏اش از وى، دعا مى‏کند. «اللهم بامانتک اخذتها و بکلماتک استحللت فرجها، فان قضیت لى منها ولدا فاجعله مسلما سویا و لاتجعله شرک شیطان؛ خدایا این زن را به امانت از تو گرفتم و با کلمات تو او را حلال کردم، اگر از این زن فرزندى براى من مقرر فرمودى او را پربرکت و پارسا قرار ده و براى شیطان در او بهره‏اى قرار مده».
ب - آداب عمومى زناشویى: «مستحبات»
1- گرفتن وضو
2- گفتن بسم اللّه‏
3- در هنگام جماع تعجیل نکند و زن را براى آن آماده کند تا او هم کاملاً لذت ببرد.
4- بهتر است نزدیکی و جماع در شب‏هاى دوشنبه، سه شنبه، پنج شنبه یا جمعه باشد.
5- هنگام جماع با زن ملاعبه و بازى کند تا او کاملاً آماده شود.
6- جماع را وقتى انجام دهد که زن میل دارد.
در این رابطه، موارد مکروهى نیز وجود دارد که بهتر است از آنها پرهیز گردد:
1- جماع در شب و روزى که ماه و خورشید گرفته است.
2- هنگام غروب خورشید.
3- هنگام طلوع فجر تا طلوع آفتاب.
4- شب اول ماه غیر از ماه رمضان.
5- در شب آخر ماه.
6- جماع بعد از احتلام در خواب.
7- جماع در اتاقى که بچه‏اى وجود داشته باشد.
8- نگاه کردن به فرج هنگام جماع.
9- جماع به صورت عریان.
10- جماع در زیر آسمان.
11- جماع رو به قبله و پشت به قبله.
12- هنگامى که شکم پر است.
13- جماع در جایى که کودکى باشد که به آنها نگاه کند یا سر و صداى آنها را بشنود، هر چند چیزى متوجه نشود.
14- جماع در فرصت بین اذان و اقامه نماز که مخصوص اعمال عبادى است.
15- جماع بدون وضو یا غسل.
16- جماع در شب عید قربان.
17- جماع در شب عید فطر.
در رابطه با مسائل مربوطه به ازدواج و مسائل خانواده کتاب‏هاى متعددى وجود دارد. از جمله مى‏توانید به کتاب‏هاى زیر مراجعه فرمایید:
- ازدواج مکتب انسان سازى شهید دکتر پاک‏نژاد، ج 3
- آیین همسردارى ابراهیم امینى
- حلیه‏المتقین (ص 70 75) علامه مجلسى
- بهشت خانواده دکتر مصطفوى
- بهداشت ازدواج از نظر اسلام دکتر صفدر صانعى
-ازدواج و مسائل جنسى، گروهى از نویسندگان
- مشاوره جنسی و زناشویی، علی اسلامی نسب

برگرفته از پرسمان

حصول جنابت

حصول جنابت که موجب غسل است به دو طریق محقق می شود: الف) دخول، ب ) خروج منى.
در مورد اول وقتی دخول حاصل می شود (اگر چه به اندازه ختنه گاه باشد) زن و مرد هر دو جنب می شوند اگر چه منی هم بیرون نیاید.
اما نسبت به مورد دوم، تا وقتی یقین پیدا نکنند آنچه خارج شده منی بوده غسل جنابت واجب نمی شود. آبی که گاهی بعد از شوخی و بازی با همسر خارج می شود پاک است و غسل ندارد و وضو و غسل را باطل نمی کند. آبی که گاهی بعد از بول خارج می شود و شباهت به منی دارد آن هم موجب غسل نمی شود ولی اگر یقین داشته باشد که با بول برخورد داشته باید محل خروج را تطهیر نمایند همین طور آبی که گاهی بعد از منی بیرون می آید و به آن وذی گفته می شود موجب غسل نمی شود.
علائم منی در مردها سه چیز است:
1- مایعى که خارج مى‏شود از روى شهوت و همراه با ارضاء کامل باشد.
2- با فشار و جستن بیرون مى‏ریزد (در زنان لازم نیست با جستن بیرون آید).
3- بدن پس از آن سست مى‏شود.

در این جا ذکر یک قاعده کلى نیز مفید است و آن اینکه تا زمانى که یقین به خروج منى و یا رسیدن به آن حالت نهایى نباشد حکم جنابت جارى نمى‏گردد. بنابراین به مجرد اینکه رطوبتى از بدن خارج شد و یا هیجانى در بدن به وجود آمد جنابت حاصل نشده است.

باید توجه کرد که حصول جنابت به دو طریق است: الف) دخول هر چند منی هم خارج نشود ب ) خروج منى هر چند نزدیکی حاصل نشود. البته هر رطوبتى منى نیست. بنابراین ترشحاتى که با اندکى شهوت و خوشایندى خارج مى‏شود پاک است و غسل ندارد، ولى مایعى که همراه با اوج شهوت (ارگاسم) از زن خارج مى‏شود حکم منى را دارد و موجب جنابت است. اما رطوبت‏هایى که غالبا هنگام برانگیختگى جنسى خارج مى‏شود پاک است مگر آنکه به حد (ارگاسم) برسد و به دنبال آن اشباع حاصل شده و بدن سستى پیدا کند. در این جا ذکر یک قاعده کلى نیز مفید است و آن اینکه تا زمانى که یقین به خروج منى و یا رسیدن به آن حالت نهایى نباشد حکم جنابت جارى نمى‏گردد. بنابراین به مجرد اینکه رطوبتى از بدن خارج شد و یا هیجانى در بدن به وجود آمد جنابت حاصل نشده است. مگر اینکه نزدیکی کرده باشند چون خود نزدیکی باعث لزوم غسل جنابت می شود.

 حصول جنابت در بانوان به دو طریق است: الف) دخول و همبستری از طرف جلو و یا پشت، ب ) خروج منى. البته هر مایعى که از زنان خارج شود، منى نیست. تنها ترشحاتى که در اوج لذت جنسى (حالت ارگاسم )خارج مى‏گردد، حکم منى را دارد.
حالت ارگاسم؛ مانند سرفه کردن که یک واکنش غیر عادی در ریه ها است، یک واکنش غیر عادی است که در حالت اوج لذت جنسی در اندام جنسی انسان پدید می آید، کسانی که این تجربه را دارند به راحتی وقوع این حالت را درک می کنند و می دانند که به اوج لذت جنسی رسیده و جنب شده اند. علامت ارگاسم معمولا سست شدن بدن یا به تعبیر دیگر رعشه،اوج لذت جنسی و خروج مایع است.

جنب شدن و خروج منی بدون دخول و آمیزش، به دو صورت است. اختیاری و بدون اختیار. در صورتی که انسان با خود کاری کند که به صورت اختیاری به اوج لذت جنسی و ارگاسم برسد و از او منی خارج شود این حالت استمنا است، حرام است و باید ترک شود و در صورت انجام، غسل جنابت نیز واجب می شود، ولی در صورتی که بدون اختیار در خواب این حالت به او دست دهد، این حالت احتلام نام دارد. در صورت احتلام اگر چه فرد جنب می شود و واجب است غسل جنابت انجام دهد، ولی چون بی اختیار و در خواب اتفاق می افتد، نمی توان گفت حرام است