عید آمد و ما خانهء خود را نتکاندیم
گردى نستردیم و غبارى نفشاندیم

دیدیم که در کسوت بخت آمده نوروز
از بیدلى او را ز در خانه براندیم

هر جا گذرى غلغلهء شادى و شور است
ما آتش اندوه به آبى ننشاندیم

آفاق پر از پیک و پیام است، ولى ما
پیکى ندواندیم و پیامى نرساندیم

احباب کهن را نه یکى نامه بدادیم
و اصحاب جوان را نه یکى بوسه ستاندیم

من دانم و غمگین دلت، اى خسته کبوتر
سالى سپرى گشت و ترا ما نپراندیم

صد قافله رفتند و به مقصود رسیدند
ما این خرک لنگ ز جوئى نجهاندیم

مانندهء افسونزدگان، ره به حقیقت
بستیم و جز افسانهء بیهوده نخواندیم

از نه خم گردون بگذشتند حریفان
مسکین من و دل در خم یک زاویه ماندیم

طوفان بتکاند مگر "امید" که صد بار
عید آمد و ما خانهء خود را نتکاندیم

مهدى اخوان ثالث