نکاتی مهم پیرامون روابط زناشویی
در بهترین حالت اگر اتاق بزرگ باشد با دیواری پیشساخته یا پاراوانی به دو قسمت تقسیم میشود و یک طرف فرزند و طرف دیگر والدین شب را به صبح میرسانند.
اما اگر شرایط وفق مراد نباشد و اتاق کوچک باشد آن وقت تکلیف چه میشود؟ ممکن است قسمتی از فضای سالن پوشیده و جایگاهی برای خواب فرزند شود اما اگر فضای سالن هم کوچک بود یا فرزند حاضر به پذیرش آن نشد چه میشود؟ بدون شک فرزند با والدین همخواب میشود.
متاسفانه برخی والدین تا زمانی که فرزندشان کمسن و هنوز بالغ نشده است، قدرت تحلیل و درک او را براساس قامت کوتاه و جثه کوچکش ناکارآمد میدانند بنابراین در حضور کودک گپ و گفتهای جنسی و لطیفههایی در حالات روحی و هیجانی متفاوت مطرح میکنند.
ابراز احساسات میکنند، از سریالهای ماهوارهای نمیگذرند و اینگونه میپندارند که اگر کودک خواب یا حواسش معطوف چیز دیگری باشد، متوجه اینگونه روابط نخواهد شد و از آن چیزی سر در نخواهد آورد.
کودکان را دستکم نگیرید
اما خوب است بدانید بنا به گفته کبری ایماننژاد کارشناس ارشد روانشناسی عمومی سه تا شش سالگی اوج کنجکاوی کودک در مورد مسائل جنسی است.
در واقع درک روابط جنسی و ثبت و ضبط تصاویر و صحنههای آن در ذهن، نهتنها مختص به دوره بلوغ نیست، بلکه مدتها پیش از این دوره به صورت احساسات متفاوتی در نهاد کودک وجود دارد که ممکن است از نگاه پدر و مادر مخفی مانده باشد.
کودک در این سن متوجه بدن خود و تفاوتهای جنسیتی میشود و حتی در این دوران به مقایسه اندام خود با والدین میپردازد.
اگرچه ممکن است در این سن کودک تمایل جنسی نداشته باشد، اما بیدار شدن میل جنسی کاذب در او ممکن خواهد بود.
لذت کودک از تمایلات جنسی در این زمان با لذت بزرگسالان متفاوت است و بیشتر جنبه کنجکاوی دارد که در صورت نبود کنترل ممکن است دامنهدار شده و به عادات نامناسب جنسی تبدیل شود.
به همین دلیل است که در روایات متعدد اسلامی رعایت حریم در روابط زناشویی پدر و مادر و کنترل رفتارهای جنسی مطرح شده است.
همچنین همبستری در جایی که کودک یا حتی نوزاد حضور دارد، نهی شده است و احتمال انحراف را برای چنین کـــودکانی پیشبینی کرده است.
وقتی کودک روابط جنسی را میبیند
به گفته آسیبشناسان، مشاهده فیلمهای مبتذل در برابر دید کودک (خواسته یا ناخواسته) نوعی کودکآزاری جنسی تلقی میشود. چراکه به نوعی اطلاعات نامربوط و اضافهای به کودک القا میشود که نباید در آن ســــن از آنها مطلع گردد.
ایماننژاد در اینباره میافزاید: کودکی که ناخواسته شنونده لطیفههای جنسی یا شاهد همآغوشی، نوازش یا ابراز دیگر امیال پدر و مادر باشد، به دلیل آنکه نمیتواند این مشاهدات را در چارچوب مشخصی معنا کند، این اعمال را نوعی خشونت تلقی میکند و در نتیجه نسبت به یک یا هر دو والد احساس ناخوشایندی پیدا کرده و از طرفی با ثبت تصاویر در ذهنش دچار بلوغ زودرس جنسی یا بیدار شدن غرایز کاذب میشود.
به گفته وی، گوشهگیری، ترس، اضطراب، افسردگی، رفتارهای پرخاشگرانه، تنفر از والدین، رفتارهای نامناسب جنسی و تمایل به بازیهای جنسی با همبازیهای همجنس بویژه در مهد یا مدرسه از جمله شایعترین علائمی است که میتواند به روح و جسم کودک آسیب رسانده و او را در دوران بزرگسالی به ناهنجاریها و انحرافات عدیده جنسی مبتلا سازد.
این روانشناس میافزاید: در صورتی که والدین متوجه چنین علائم و رفتاری در کودک خود شدند بهتر است هر چه زودتر به مشاوران خـــانواده مراجعه کنند.
بیشتر بیندیشیم
والدین تنها کسانی هستند که میتوانند پشتیبان و مربی دلسوز فرزندان خود باشند. اگر آنها از این وظیفه خطیر شانه خالی کنند چه کسی فرزندان را هدایت خواهد کرد و راه درست را به آنها نشان خواهد داد؟ آینده آنها چه خواهد شد؟ آیا آنها میتوانند در شرایط طبیعی زندگی کنند و خود صاحب فرزندانی صالح شوند؟ جامعه چگونه میتواند با ناهنجاریهای آنها سازگار شود؟
بر این اساس علاج واقعه قبل از وقوع آن عقلانیتر است. علاج آن هم کنترل روابط یا امیال افسارگسیخته زناشویی در برابر دید کودکان است.
کودکان را انسانهایی با گوشها و چشمهایی بسیار حساس و قدرت ثبت، ضبط و تخیل بالا بدانیم. (جام جم – ضمیمه چاردیواری)